نویسندگان: جليل اميدی* ، فرهاد يوسفی پور نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي | دریافت: 1393/4/3 - پذیرش: 1393/4/3 - انتشار: 1393/4/3 چکيده مقاله: در تحليل فقهی، محيط زيست در شمار ارزش‌هايی است که در چارچوب مقاصد شريعت حفظ آنها ضروری و مقابله با هر نوع تهديدی عليه آنها الزامی است. تأمين و تداوم مصالح مقصود شرع که در سه سطح ضروريات، حاجيات و تحسينيات دسته بندی می‌شوند، به نوعی با حمايت از محيط زيست ملازمه پيدا می‌کند. مصلحت را محافظت از مقاصد شرع و سد ذريعه را تحريم رفتارهای مضر به مصالح مشروع؛ دانسته‌اند. بر اين اساس مصلحت و سد ذريعه را می‌توان دو مبنای تئوريک ارزش‌گذاری محيط زيست و دفع مفاسد و مضرات از آن دانست. اين نظريه‌ها که البته پيوند آشکاری با قوعدی چون «لاضرر» دارند، در مجموع می‌توانند مبنايی شرعی برای تدوين يک نظام ملی پايدار و فراگير درباره‌ی محيط زيست و پشتوانه‌ای اسلامی برای مشارکت فعال در برنامه‌های منطقه‌ای و بين‌المللی مربوط به محيط زيست به دست دهند دانلود pdf: http://feqh.journals.semnan.ac.ir/browse.php?a_id=442&slc_lang=fa&sid=1&ftxt=1